Bana Aşk'ı Anlat!

"Hadi bana aşkı anlat" dedi çocuk...

Ve başladı kadın anlatmaya...

Onu ilk gördüğüm anda, dünyada ki bütün uçurtmaların ipleri koptu hepsi havaya savruldu. İçimde ki camlar tuz buz oldu ve sadece benim duyabileceğim, kulaklarımı sağır edebilecek kadar şiddetli bir gürültü koptu. 

O an anladım ki hayatımız boyunca ancak bir/kaç kişiye böyle bir şey hissedebiliriz. Bu hissettiklerimiz de adeta doğa üstü bir olay gibi gelir bize.  Hani zaman dursa dediğimiz anlar vardır ya benim için onu gördüğüm her an zaman duruyordu. Onun dışında ki herşey yerli yerinde duruyordu ve hiçbiri artık benim umurumda değildi. 

Ağlamaktan uyuyamadığım geceleri biliyordum ama onu gördükten sonra ilk defa mutluluktan uyuyamadığım geceleri hatırlıyorum. 

Zamanla uçurtmalarımın kimi ağaçlara, kimi elektrik tellerine takıldı, kimi denize düştü, kimi ters bir rüzgârla yere çakıldı..

Şimdi ise havada sağlam kalan bir/kaç uçurtmamın iplerini bir daha bırakmamak üzere yakalamaya çalışıyorum.. 

"İşte çocuk böyle birşey aşk" dedi kadın...